گرسنگی مزمن!

این طبیعی است که شما یک وعده را نخورده  باشید و احساس گرسنگی داشته باشید اما اگر مانند یک چاه ویل هستید که هیچ‌وقت پر نمی‌شود، قطعا مشکلی وجود دارد. گرسنگی در واقع پاسخ فیزیولوژیک بدن در مقابل کمبود انرژی و مواد مغذی هست که تحت تاثیر عوامل متعددی که هر کدام به نوبه خود می‌تواند مختل شود می‌باشد. کشف عللی که باعث می‌شود نتوانید اشتها را کنترل کنید از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که گرسنگی دائمی می‌تواند سرمنشاء مشکلات جسمانی و روانی مختلف باشد.

 

پرکاری تیروئید

اگر همیشه احساس گرسنگی می‌کنید و بیشتر از معمول غذا می‌خورید اما وزن اضافه نمی‌کنید، ممکن است که تیروئید شما پرکار باشد. تیروئید اساسا هر چیزی را در بدن تسریع می‌کند. بنابراین پرکاری آن سوخت و ساز بدن شما را بالا خواهد برد و متعاقب آن تخلیه انرژی زودتر رخ خواهد داد در نتیجه منجر به گرسنگی خواهد شد. تیروئید همچنین در احساس سیری نقش دارد بنابراین اگر تیروئید پرکار دارید به راحتی سیر نخواهید شد.

 

عفونت انگلی

در بعضی موارد، گرسنگی شدید یکی از نشانه‌های عفونت انگلی است که ممکن است در اثر مصرف غذای آلوده ایجاد شود. انگل‌ها برای مدت طولانی در روده شما زندگی می‌کنند و به مصرف مواد مغذی بدن‌تان می‌پردازند بدون اینکه شما متوجه حضور آنها شوید. از آن‌جا که بدن‌تان دچار کمبود این مواد مغذی می‌شود، با ایجاد احساس گرسنگی سعی در جبران این کمبود می‌کند؛ از این رو، همیشه احساس گرسنگی می‌کنید و معمولا بعد از صرف غذا هم احساس سیری کامل نمی‌کنید. عدم افزایش وزن هم از نشانه‌های رایج عفونت انگلی هست.

 

دیابت

در مراحل اولیه دیابت بدن در حال مقاوم شدن به انسولین است؛ این یعنی قند کافی یا حتی بالاتر از حد طبیعی در خون وجود دارد اما به دلیل اختلال در عملکرد گیرنده‌های انسولین (هورمونی که یکی از وظایف اصلی آن تسهیل انتقال گلوکز به درون سلول‌هاست) سلول نمی‌تواند قند را به انرژی تبدیل کند و گرسنه می‌ماند در نتیجه، دچار “‌گرسنگی ناشی از مقاومت به انسولین‌”‌ می‌شوید؛ در این حالت، شما از لحاظ فیزیکی گرسنه نیستید، بلکه فقط تمایل به مصرف غدا (خصوصا غذاهای قندی) به صورت کاذب در شما افزایش می‌یابد. اگر احساس گرسنگی ناگهانی‌تان با تشنگی شدید و تکرر ادرار، احساس خستگی و کاهش وزن ناگهانی همراه است، توصیه می‌شود برای انجام آزمایش دیابت به پزشک مراجعه کنید.

 

قند خون پایین

کاهش قند خون می‌تواند ناشی از چندین فاکتور باشد، از غذا نخوردن تا مشکلات پانکراس. اما نتیجه همه آنها یکی است: گرسنگی. قند خون پایین باعث فعال شدن یک سلسله سیگنال‌عصبی می‌شود تا نهایتا به شما بگوید که غذای بیشتری مصرف کنید تا قند خون کافی برای ورود به سلول‌ها داشته باشید.

 

عادت ماهانه

تغییرات هورمونی در عرض 1 تا 2 روز پس از شروع پریود اغلب باعث احساس گرسنگی به خصوص نسبت به منابع کربوهیدرات های ساده نظیر کیک و شیرینی می‌شود. علاوه بر این، درجه حرارت پایه بدن در طول این دوره افزایش می‌یابد که بر روی اشتهای شما تاثیر می گذارد. در کل طی این دوره نیاز به کالری افزایش پیدا می‌کند اما باید توجه داشت این کالری بیتشر را نباید از تنقلات با ‌ارزش غذایی پایین مثل قندهای ساده که خود باعث بدتر شدن علائم می‌شود تامین کرد.

سایت تخصصی سرزمین زنان

 

بارداری

اساسا بارداری بایستی با افزایش میل به غذا و گرسنگی همراه باشد این امر به علت تغییرات هورمونی و همچنین افزایش نیاز رخ می‌دهد و در واقع این مکانیسم تضمین دریافت کافی مواد مغذی و رشد مناسب کودک‌تان هست. با این حال، افزایش اشتها در دوران بارداری یک چراغ سبز برای شما نیست که هر چیزی که دم دستتان آمد را بخورید. به همان میزان که نیاز به کالری در دوران بارداری افزایش می یابد، شما نیز باید سالم غذا بخورید. سالم خوردن کمک خواهد کرد که شما و کودک‌تان سالم باشید.

 

مصرف برخی داروها

اگر شروع به مصرف داروی جدیدی کردید و احساس گرسنگی غیرنرمال دارید، ممکن است مقصر افزایش غیرنرمال اشتهای‌تان همین دارو باشد. مصرف برخی داروهای ضدتشنج، ضدافسردگی، ضد بارداری و برخی سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی که در آلرژی‌ها، التهاب‌ها، پیوند عضو، سرطان‌ها، روماتیسم و آسم و … تجویز می‌شوند ممکن است سبب پرخوری شما شود.

 

افسردگی

اگر شما فردی افسرده باشید ممکن است خوردن را راه تسکین افسردگی‌‌تان بدانید که عموما هم انتخاب‌های شما برای خوردن سالم نیستند. البته این احساس شما بی‌علت هم نیست خوردن بعضی مواد غذایی قندی باعث افزایش سطوح سروتونین-که به آن هورمون شادی هم گفته می‌گویند- می‌شود و این باعث می‌شود که شما معتاد به این مواد غذایی شوید.

 

استرس

استرس در کوتاه مدت با تحریک ترشح هورمون اپی‌نفرین اشتها را به صورت موقتی کاهش می‎دهد اما اگر این استرس ادامه‌دار باشد، نتیجه‌ی داستان برعکس خواهد شد. آنوقت غدد فوق کلیوی‌ هورمونی به نام کورتیزول ترشح می‌کنند که ترشح بیش از حد آن در استرس‌های روزمره،‌ بدن را گمراه کرده و گمان می‌کند در شرایط خطر قرار دارد و نیاز به انرژی بیشتری برای فرار از این وضعیت دارد، بنابراین اشتهای شما افزایش می‌یابد تا بدن  بتواند آن انرژی اضافی را دریافت کند.

استرس مزمن می‌تواند موجب کاهش سطوح سرتونین نیز شود و همین امر گرسنگی کاذب می‌گردد. استرس همچنین ممکن است باعث هوس به غذاهای پرکالری حاضری یا تسلیم در برابر غذاهای شیرین شود. قبل از اینکه یک دونات بخورید یک نفس عمیق بکشید تا خودتان را آرام کنید. چند دقیقه صبر کنید تا اگر واقعا اگر گرسنه هستید به سمت غذا بروید.

 

برای مشاهده دیگر مقالات کلیک کنید